Home
Wprowadzenie
Programy
Inne
 

Choroby powodowane przez grzyby z królestwa Fungi, gromady Ascomycota, rzędu Eurotiales, rodziny Trichocomaceae


Słownik niezrozumiałych pojęć tutaj


Wprowadzenie

Grzyby z rzędu Eurotiales reprezentują tzw. workowce strzępkowe. Chociaż przedstawiciele tego rzędu tworzą organy płciowe, jego niektóre taksony wyróżniają się płciową degeneracją, zwłaszcza w odniesieniu do gametangium męskiego. Większość gatunków posiada askogon i grzybnie workotwórcze, a ich worki są umiejscowione w kleistotecjum, perytecjum, apotecjum lub askostromie. Niewiele gatunków nie tworzy owocników lub worki są otoczone luźnym watowatym skupieniem strzępek.

Grzyby z rodziny Trichocomaceae tworzą owocniki zbudowane z luźnej, łatwo rozpadającej się tkanki strzępkowej, albo tkanki grubej i skórzastej. Najczęściej są to owocniki typu kleistotecjum. Są one zwykle jasno zabarwione. Askogony (lęgnie, gametangia żeńskie) zwykle są poskręcane. Owocniki nie posiadają tkanki międzyworkowej. Worki są małe, zbliżone do kulistych i często zebrane w łańcuszki. Askospory są ± hialinowe, zwykle soczewkowate i opatrzone hialinowym pierścieniem. Stadia mitomorficzne charakteryzują się dobrze rozwiniętymi trzonkami konidialnymi zaopatrzonymi w fialidy, tj. butelkowate komórki zarodnikotwórcze z otwartym końcem, przez który wydobywają się konidia (fialospory), często tworzące łańcuszki o bazypetalnym wzroście. Stadia te reprezentują m. in. gatunki z rodzajów Aspergillus, Paecilomyces i Penicillium. Grzyby z rodziny Trichocomaceae należą do grupy najszerzej rozprzestrzenionych z wszystkich grzybów świata.

Góra, od lewej: trzonej z zarodnikami konidialnymi (fialosporami) Aspergillus sp. (1, 2), trzonek z fialosporami Penicillium sp. (3); środek, od lewej: Aspergillus flavus (1), A. nidulans, A. oryzae (2) i Penicillium sp. (3) w kulturach agarowych; dół, od lewej: trzonki z fialosporami A. niger (1, 2)

Jednymi z najbardziej szkodliwych przedstawicielami rodziny Trichocomaceae są:

1.
Penicillium corymbiferum, sprawca peniciliozy cebul wielu roślin cebulowych,
2.
Penicillium expansum, wywołujące mokre gnicie jabłek w przechowalniach.

Jednak nieznane są ich stadiach mejomorficzne. Gatunki te zaklasyfikowano do rodziny Trichocomaceae na podstawie podobieństwa morfologicznego ich stadium mitomorficznego ze stadiami mitomorficznymi gatunków o poznanym stadium mejomorficznym.

Penicillium spp. porażają głównie cebule i owoce w okresie przechowywania i transportu.

Góra, od lewej: cytryna (1) i ziarna kukurydzy (2) cebula czosnku (3), korzeń marchwi (4) zainfekowane przez Panicillium spp., kolonie Penicillium spp. (5, 6) i P. expansum (7) w kulturach agarowych; dół: jabłko zainfekowane przez P. expansum

Patogenom z rodzaju Penicillium dokonanie infekcji ułatwiają zranienia, duża wilgotność w okresie zbiorów i wysoka temperatura w czasie przechowywania.

Patogeny te rozprzestrzeniają się wraz z kroplami deszczu i z wodą, z narzędziami, wiatrem i owadami oraz w zainfekowanych organach rozmnożeniowych.

Zimowanie rozpatrywanych patogenów odbywa się w formie grzybni, albo grzybniowych utworów przetrwalnikowych w resztkach porażonych roślin.

Ochrona roślin przed omawianymi patogenami obejmuje (1) niszczenie porażonych organów roślin, (2) zapobieganie uszkadzaniu owoców i utrzymywanie czystości w przechowalniach oraz (3) regulowanie ich wilgotności, temperatury i składu atmosfery, jak również (4) zaprawianie nasion, rozsady i cebul oraz opryskiwanie roślin fungicydami zawierającymi benomyl, iprodione, karbendazym, mankozeb, prochloraz, propikonazol, fenpiklonil, tiofanat-metylu, triadimefon, triadimenol i tiuram.


Cel ćwiczenia

1.
Poznanie mokrego gnicia jabłek wywołanego Penicillium expansum.
2.
Poznanie suchego gnicia roślin cebulowych spowodowanego przez Penicillium corymbiferum.
3.
Poznanie morfologii stadium mitomorficznego Penicillium sp.

Materiał

Atlasy chorób drzew owocowych i roślin cebulowych. Jabłka i cebule cebuli porażone przez Penicillium spp. Kultury Penicillium sp. na pożywce w płytkach Petriego.


Ćwiczenie

1.
Wykorzystując literaturę i jabłka porażone przez sprawcę mokrego gnicia jabłek, Penicillium expansum, przygotuj rysunek i opis diagnostyczny choroby. Określ cechy gnijącego miąższu, tj. jego konsystencję i zapach, oraz własności oznak etiologicznych obserwowanych zarówno okiem nie uzbrojonym, jak i pod mikroskopem stereoskopowym.
2.
Podobnie jak w pkt. 1., sporządź opis diagnostyczny choroby cebuli zasiedlonej przez Penicillium corymbiferum.
3.
Wykorzystując kultury przygotowane na pożywce, oko nie uzbrojone i mikroskop stereoskopowy, opisz cechy makroskopowe grzybni Penicillium sp. Zwróć uwagę na kolor i zwartość grzybni, jej wysokość, sposób rozgałęziania się oraz zabarwienie rewersu (grzybni i podłoża dolnej strony kultury).
4.
Sporządź preparat mikroskopowy grzyba Penicillium sp. Przygotuj rysunek i opis cech morfologicznych trzonków i zarodników Penicillium sp. W opisie i na rysunku wyodrębnij trzonek i wyrastające z niego fialidy, na których tworzą się zarodniki. Określ kształt i barwę zarodników.

Pytania

1.
Który z polskich fitopatologów zdobył uznanie w nauce światowej z powodu odkrycia wielu nowych gatunków z rodzaju Penicillium?
2.
Czy grzyby z rodzaju Penicillium przekształcają owoce w mumie? Co to są mumie?
3.
Czy Penicillium spp. wytwarzają etylen? Jakie byłyby skutki takiego oddziaływania na środowisko?
4.
Czy Penicillium spp. są toksynotwórcze?
5.
Czy Penicillium chrysogenum jest gatunkiem chorobotwórczym dla roślin?
6.
Skąd pochodzi penicylina i kto ją odkrył?
7.
Opracuj program zapobiegania i zwalczania sprawców penicylioz.

Literatura

Alexopoulos C. J., Mims C. W., Blackwell M. 1996. Introductory mycology. John Wiley & Sons, INC. New York, Chichester, Brisbane, Toronto, Singapore.

Trichocomaceae-Penicillium.

http://en.wikipedia.org/wiki/Penicillium_expansum.

http://www.caf.wvu.edu/kearneysville/disease_month/bluemold0199.html.

http://en.wikipedia.org/wiki/Aspergillus.